تاریخ انتشار: ۲۳:۱۳ – ۳۰ شهریور ۱۳۸۷
فدراسیون پهلوانی و زورخانهای ایران از عضویت در فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانهای اعلام انصراف كرد.
این خبری بود كه چندین ساعت پیش، فدراسیون پهلوانی و زورخانهای ایران با تایید سازمان تربیت بدنی در نمابری به رسانه های گروهی اطلاع داد. این اتفاق غیرمترقبه و عجیب در شرایطی به وقوع پیوست كه فدراسیون بین المللی ورزشهای زروخانه‌ای تدارك برگزاری نخستین دوره مسابقات جهانی ورزشهای زورخانه ای را دیده است.
به گزارش خبرنگار ورزشی تابناك، در نمایه فدراسیون پهلوانی و زورخانهای ایران به پنج دلیل برای عدم كسب نتایج اشاره شده كه برخی از آنها اتهام‌برانگیز محسوب می‌شود.
در این خصوص با محسن مهرعلیزاده رئیس فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زروخانه ای تماس حاصل كردیم كه وی پاسخگویی در این زمینه را برعهده سید امیر امیرحسینی دبیركل این فدراسیون بین المللی گذاشت. امیرحسینی نیز به اختصار شرایط شكل‌گیری و چالش‌های پیش روی این تشكیلات را با صراحت بیان كرد تا پرونده ورزش های زروخانه مورد بازخوانه‌ای قرار گیرد.
فراملی شدن ورزش باستانی با نظر مقام معظم رهبری بود
دبیركل فدراسیون بین المللی ورزشهای زورخانهای گفته های خود را با توضیح نحوه تشكیل این نهاد بین المللی آغاز كرد و در این خصوص گفت: 8 سل قبل مقام معظم رهبری امر فرمودند، در جهت فراملی كردن ورزش باستانی گام برداشته شود كه همزمان با دوره مدیریت مهندس هاشمی‌طبا در سازمان تربیت‌بدنی بود.
حسب‌الامر فرمایشات مقام معظم رهبری، از طرف رئیس وقت سازمان ورزش به بنده كه معاون فرهنگی و آموزشی این سازمان بودم، ابلاغ شد تا كمیته فراملی كردن این ورزش را ایجاد كنیم. پس از روی كارآمدن مهندس مهرعلیزاده، ضمن حمایت ایشان، كمیته فراملی كردن باستانی با تغییراتی در تركیبش، فعالیت‌هایش را ادامه داد تا پس از سه سال فعالیت مستمر با اهتمام سازمان تربیت‌بدنی و حمایت كمیته ملی المپیك، فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانهای با حضور 22 كشور تشكیل شود.
توسعه تماس ها در 46 كشور جهان
امیرحسینی در خصوص نحوه توسعه فعالیت‌های فدراسیون بین المللی ورزشهای زورخانهای اظهار داشت: این فدراسیون با فعالیت در حوزه تمدنی مشترك ایران، تاجیكستان، عراق، هندوستان، افغانستان و پاكستان، كار علمی‌اش را آغاز كرد و فعالیت‌هایش را نیز عملاً با احداث زورخانه فردوسی تاجیكستان و مجموعه فردوسی افغانستان و همچنین با طراحی مسابقات بین‌المللی از نقطه شروع گذراند.
در همین چارچوب اولین دوره مسابقات آسیایی ورزشهای زورخانهای به میزبانی ایران برگزار شد و دومین دوره این مسابقات نیز، ماه گذشته در نپال با حضور 20 كشور و همچنین اولین دوره مسابقات اروپایی سال گذشته با حضور نمایندگان حدود 10كشور اروپایی انجام شد.
همچنین اولین جشنواره ورزش زورخانهای شهرهای جهان را با شركت بیش از700 ورزشكار از 28 كشور جهان در مشهد مقدس برگزار و در كنار این، چندین تورنمنت بین‌المللی نیز برگزار شد.
از اثربخشی تعاملات تا پرداخت یك میلیون دلاری
امیرحسینی در بخش دیگری از گفته‌هایش به روند طی شده برای برگزاری مسابقات جهانی ورزشهای زورخانهای اشاره كرد و در این ارتباط اظهار داشت: در زمینه توسعه روابط بین‌الملل و در راستای گسترش بیش از پیش این رشته نیز گام های موثری برداشته‌ایم و هم اكنون تماس‌های فدراسیون بین المللی ورزشهای زورخانهای در46 كشور جهان توسعه پیدا كرده است. در این راستا و با توجه به تماس‌هایی كه داشتیم، فدراسیون ورزشهای زورخانهای كره جنوبی نیز تاسیس شد و مقرر شد با همكاری فدراسیون بین‌المللی ورزشهای همگانی، اولین دوره مسابقات جهانی زورخانهای در شهر پوسان برگزار شود.
وی ادامه داد: این مسابقات تحت نظر كمیته بین‌المللی المپیك (IOC) و سازمان علمی فرهنگی یونسكو برگزار می‌شود كه فرصت مناسبی است برای معرفی ورزش باستانی چرا كه پیش‌بینی‌ها حكایت از حضور بیش از صد كشور در این رویداد دارد.
در این چهارچوب با رایزنی هایی كه انجام دادیم، كره ای تقبل هزینه اقامت، اسكان و تغذیه سی كشور را پذیرفتند. این در حالی است كه فدراسیون روسیه برای گنجاندن سامبو(ورزش سنتی روس‌ها) در این بازیها یك میلیون دلار پرداخت كرده بود كه همین مسئله میزان اثربخشی تعاملات فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانهای را مشخص می‌كند.
مسئولین داخلی، بی‌منطق فشار وارد می كنند
امیرحسینی در ادامه به نوع فعالیت و خواسته‌های فدراسیون پهلوانی و زورخانهای ایران اشاره كرد و گفت: فدراسیون ایران درخواست‌های نامعقولی از فدراسیون بین‌المللی داشته كه عملاً باعث شده توانمندی همراهی با تشكیلات بین‌المللی را نداشته باشد.
به عنوان نمونه خواستار تغییر هیات اجرایی فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانهای شدند كه این بحث می‌بایست در چهارچوب های بین الملی اش پیگیری شود ولی با این حال مسئولین داخلی بی منطق فشار وارد كردند و برای افزایش این فشارها، مانع حضور جوانان ایران كه یك سال برای حضور در مسابقات جهانی تلاش كرده اند، در این آوردگاه شده اند.
البته انتظار می‌رود سازمان تربیت‌بدنی از ورزشی كه خواستگاه آن كشور عزیز ایران است و فدراسیون بین المللی آن با حمایت كشورمان تاسیس شده و در ایران نیز مستقر است، همچون ادوار پیشین حمایت كند اما متاسفانه تحریم این فدراسیون علی رغم تاكیدات مقام معظم رهبری و حمایت ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران، تعجب برانگیز است.
وی تاكید كرد: این تصمیم و خواسته می‌بایست در نشست هیات اجرایی فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانهای كه اوایل مهرماه در حاشیه مسابقات جهانی كره‌جنوبی برگزار می‌شود، مورد بررسی و تایید قرار گیرد اما پیش از آن انتظار می‌رود، سازمان تربیت بدنی و كمیته ملی المپیك پا پیش بگذارند و از تضعیف موقعیت این رشته ورزشی جلوگیری كنند و به نوعی جلوی تندروی‌ها را بگیرند.
آقای علی‌آبادی 24 روز دیرتر تقاضایشان را ارائه كردند
امیرحسینی در بخش دیگری از گفته‌هایش، از علاقمندی محمد علی‌آبادی برای ریاست فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانهای پرده برداشت و در این مورد اظهار داشت: آقای علی‌آبادی ابراز تمایل كردند و چندی پیش برای ریاست این فدراسیون بین المللی تقاضایشان را ارائه كرده بودند تا به عنوان كاندیدا با سایر رقبا در مجمع عمومی رقابت كنند اما متاسفانه این درخواست 24 روز دیرتر از زمان تعیین شده، به دفتر فدراسیون بین المللی رسید كه بر اساس قوانین نمی‌توانستیم ایشان را به عنوان كاندیدای پست ریاست ثبت‌نام كنیم اما ما همچنان تلاشمان را می كنیم تا ایشان بتوانند به عنوان كاندیدای ریاست حضور داشته باشند و در هیات اجرایی نیز این مسئله مطرح شد و از حقوق اعضا در تشكیلات بین‌المللی ورزشهای زورخانه ای دفاع شد.
همچنین برای نایب‌رئیسی آسیا، آقای صفارزاده رئیس فدراسیون پهلوانی و زورخانهای ایران را مطرح كردیم ولی توقعشان بیشتر بود و می گفتند برای من كم است كه البته من نمی دانم “برای من كم است” یعنی چه؟! مگر قصد ما خدمت نیست و ما برای توسعه و گسترش این ورزش در این جایگاه‌ها قرار نگرفته‌ایم؟
با گفته های امیرحسینی مشخص شد، رئیس فعلی سازمان تربیت‌بدنی نتوانسته به عنوان رقیب رئیس پیشین این دستگاه در انتخابات آتی فدراسیون بین‌المللی حضور یابد و در حال حاضر تنها مهرعلیزاده كاندیدای ریاست این فدراسیون بین‌المللی است وشاید این مسئله به مذاق برخی‌ها خوش نیاید.
برابر فشارها مقاومت كردم، از آكادمی ملی المپیك رفتم
رئیس سابق آكادمی ملی المپیك، تغییرش از این مسئولیت را با مسائل بوجود آمده مرتبط دانست و تاكید كرد: در آن زمان فشار فراوانی به بنده وارد می‌شد تا درصدد تغییر مهرعلیزاده از ریاست فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانهای برآیم كه بنده نیز این تغییرات را غیراصولی، غیرمنطقی و خلاف مصلحت این رشته نوپا و همچنین برخلاف قوانین تلقی كردم و پاسخی به این درخواست‌ها ندادم و تصور می كنم رفتنم از آكادمی ملی المپیك، هزینه‌ای بود كه برای مقاومت در برابر این فشارها پرداختم.
امیرحسینی در ادامه افزود: البته به جز این بنده به عنوان دبیركل نمی توانسم مجمع فوق العاده با هدف بركناری رئیس فدراسیون بین‌المللی برگزار كنم كه اینم مسئله مدنظر آقایان نبود. علاوه بر این تجارب بین‌المللی نشان داده، اشخاص در كرسی‌های بین‌المللی برای اثرگذاری بیشتر می‌بایست حضور مستمری داشته باشند و تجاربشان حفظ شود. آقای هاولانژ بیش از بیست سال رئیس فدراسیون بین المللی فوتبال بود و این در میان اكثر چهره‌های بین‌المللی ورزش صادق است.
آقای هاشمی طبا كه رئیس كمیته ملی المپیك و عضو كمیته بین‌المللی المپیك (IOC) بود ولی با وجود آنكه چندین سال است این مسئولیت‌ها را در اختیار ندارد اما از ایشان برای حضور در برنامه‌های بزرگ ورزشی همچون المپیك، توسط این تشكل‌های بین‌المللی دعوت می‌شود كه همین مسئله نیز ثابت می كند چقدر استمرار فعالیت این قبیل چهره‌ها ارزشمند است.
با ادبیات مبتنی بر زور به جایی نمی‌رسند
وی در پاسخ به گفته‌های رئیس فدراسیون پهلوانی و زورخانهای ایران كه عنوان داشته بود “امیدوارم شرایط اصلاح شود زیرا در غیر اینصورت ناچاریم در پی سازکار دیگری برای بین المللی کردن این ورزش باشیم.” و همچنین در مورد این ادعای صفارزاده كه اظهار كرده بود” فدراسیون بین المللی ورزشهای زورخانه ای را صرفا سازمانی غیر دولتی (NGO)است و مهرعلیزاده، امیرحسینی و خانم روحی این ورزش ملی را به نوعی مصادره کرده اند و این تشکیلات پاسخگوی ما نیست.” تاكید كرد: این ادبیات، ادبیات درستی نیست و این ادبیات مبتنی بر زور است كه با تكیه بر آن به جایی نمی‌رسند. ای تاسف دارد كه برخی‌ها هنوز مفهوم فدراسیون بین‌المللی را نمی دانند.
امیرحسینی یادآوری كرد: فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانهای، نهادی غیردولتی، غیرانتفاعی و به عنوان موسسه فرهنگی ورزشی است كه متولی ورزش زورخانهای در جهان محسوب می‌شود. این فدراسیون در لوزان سوئیس همچون سایر فدراسیون‌های ورزشی همچون FIFA ثبت شده و دفترش در ایران است كه در ثبت شكرت‌ها نیز به ثبت رسیده است. من نمی دانم منظور ایشان چه بوده است، والا مگر فدراسیون بین‌المللی ملك است كه مصادره شود(؟!) و این یك نهاد حقوقی است كه عده ای كثیری از شخصیت ها و نمایندگان 22 كشور در تاسیس آن سهیم بوده‌اند.
صفارزاده مرجع سیاست‌های كلان نظام نیست
دبیركل فدراسیون بین المللی ورزشهای زورخانهای درباره اظهارات مكتوب فدراسیون ایران كه بسیاری از سیاست‌ها و اقدامات فدراسیون بین‌المللی، منطبق و هماهنگ با سیاست‌های كلان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و سازمان تربیت‌بدنی كشور نیست، اظهار داشت: ایشان (صفارزاده) مرجعی نیست كه راجع به سیاست های كلان نظام صحبت كند؛ ما گزارشاتمان را به مقام معظم رهبری و ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران و مقامات عالیرتبه ورزش تقدیم كرده‌ایم كه ایشان خوشحال شدند و برای ما دعا كردند كه این سرمایه معنوی بزرگی برای ما است و قطعاً صحبت‌های آقای صفارزاده كه خلاف واقع است، پیگیری حقوقی دارد.
با این حال، این فدراسیون بین‌المللی از همه درخواست‌ها و پیشنهادات اصولی و سازنده استقبال كرده و از پس نیز به این رویه ادامه خواهد داد و فدراسیون می نباید ناكارآمدی و برخی ضعف‌هایش را كه به علت بی‌اطلاعی است، گردن این و آن بیندازد.
مادر ورزش ایروبیك را بسته نشان ندهیم
وی در خصوص گفته‌های صفارزاده درباره آموزش کشتی پهلوانی به دختران در سایر كشورها گفت: این حرف كاملاً بی‌ربط است. طبق قوانین بین‌المللی ورزشی، فدراسیون‌های بین المللی در صورتی كه قصد توسعه داشته باشند، می‌بایست اصول نهضت المپیك را رعایت كنند كه عدم تبعیض (Non-Discrimination) اعم از نژادی، جنسی و مذهبی و مبارزه با دوپینگ و آنتی دوپینگ از جمله آنها است كه باید تمام فدراسیون‌های عضو كمیته بین‌المللی المپیك (IOC)، آن را رعایت كنند و اگر بخواهیم جلوی كشوری را بگیریم كه فقط مردانش بتوانند در زورخانه هایشان حضور داشته باشند برخلاف این اصل است. علاوه بر این، اگر كشوری قصد توسعه در این بخشی كه آقایان می‌گویند را داشته باشد – در صورتی كه مبانی را رعایت كنند، مشكلی وجود ندارد.
منتهای مراتب برای رعایت ضوابط مذهبی در اساسناه آورده ایم كه یكی از بانوان به عنوان نماینده باشند كه مقرر شده از ایران باشد تا در صورتی كه بانوان نیز علاقمند بودند در این رشته فعالیت داشته باشند با رعابت شئون اسلامی و پیش‌بینی تدابیر لازم همچون پوشش مناسب، این مسئله محقق شود؛ كما اینكه در حال حاضر در تكواندو یا كاراته و یا بسیاری از رشته‌های ورزشی دیگر نیز بانوان ایرانی با حجاب اسلامی فعالیت می كنند و حتی در مسابقات قاره ای و جهانی حضور یافته و صاحب مدال می‌شوند.
مگر ورزشهای زورخانه ای چه محدودیتی برای توسعه در این بخش دارد و چه تفاوتی با كاراته و تكواندو و جودو دارد؟ با توجه به آنكه ورزش زورخانهای با توجه به ساختار حركتی به نوعی مادر ورزش ایروبیك محسوب می‌شود، بسیاری از كشورهای جهان علاقمندند با توجه به رغبت جوانانشان به این رشته، آن را در مدارش به دختران و پسرانشان آموز دهند. حال آیا منطقی كه ما جلوی توسعه خود به خود این رشته كه منافاتی با ارزش‌های آن ندارد را بگیریم؟ البته ما هنوز برنامه ای بدین منظور طراحی نكرده‌ایم و نمی دانم این مسائل با چه هدفی بیان شده ولی تصور نمی كنم منعی وجود داشته باشد كه مثلاً یك دختر فرانسوی یا یك دختر بودایی باستانی كار كند.
فراموش نكنیم یك سر این ورزش مقدس به مذهب ما پیوند خورده و به همین دلیل نباید آن را بسته و برای گروهی از مردان در سطح جهان نشانش ندهیم كه این آفت است. ورود اقشار مختلف مردم جهان به این رشته فرصتی برای آشنایی آنها با فرهنگ، تمدن و از همه مهم تر مذهب مردم كشورمان است كه اصلاً می تواند باعث تغییر نگرش انها و جذب آن اشخاص شود و اگر واقعاً عمیق نگاه كنیم، درمی‌یابیم كه فراگیری یك حسن بزرگ است.
یك ریال هم به فدراسیون باستانی اختصاص ندادند
امیرحسینی در خصوص بودجه تخصیص یافته به فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانه ای در سال 87 و همچنین روند اختصاص اعتبارات برای این تشكیلات ورزشی عنوان نمود: برای كمك به توسعه ورزشهای زروخانه‌ای در قالب این فدراسیون بین‌المللی، مصوبه‌ای در هیات دولت زمان جناب آقای خاتمی تصویب شد كه تداوم توسعه این رشته با حمایت سازمان مدیریت و سازمان تربیت‌بدنی در آن مورد تاكید قرار گرفته بود و در دولت جناب آقای دكتر احمدی‌نژاد نیز، ریاست محترم جمهوری مصوبه ای را ابلاغ كردند كه “ورزش باستانی، ورزش مهمی است؛ جناب آقای سعیدلو، جناب آقای برقه ای حتماً كمك شود و براساس این مصوبه و ابلاغیه، آقای سعیدلو معاون اجرایی رئیس جمهور و آقای برقه‌ای مامور شدند تا زمینه حمایت از این نهاد را فراهم كنند اما متاسفانه در سال جاری حتی یك ریال هم بودجه به فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانه ای اختصاص پیدا نكرد و عملاً ما را از لیست كمك‌گیرندگان سازمان تربیت‌بدنی حذف كردند كه این برخلاف مصوبات هیات دولت و اوامر رئیس‌جمهوراست.
وی تصریح كرد: امیدواریم مشخص شود به چه دلیل علی رغم تاكیدات مسئولین ارشد كشور در خصوص تلاش برای توسعه این رشته، اینچنین مورد بی مهری واقع شده‌ایم.
تكذیب می كنم
دبیركل فدراسیون بین المللی ورزشهای زورخانهای در پاسخ به اظهارات فدراسیون ایران كه عنوان داشته شده ” فدراسیون بین‌المللی خارج از وظایف و حیطه اختیارات خود علیرغم امضاء توافق نامه فی‌مابین همواره به طور مستمر در امورات داخل كشور و فدراسیون ملی دخالت كرده و به تذكرات داده شده نیز توجهی نمی‌كند”، خاطرنشان كرد: یك توافق نامه میان طرفین به امضاء رسیده است ولی اساس كار كه حقوق اعضاء را مشخص كرده، آن چیزی است كه در اساسنامه فدراسیون بین‌المللی آمده و ما صدردصد مطابق اساسنامه و قوانین عمل می كنیم، چرا كه در یك نهاد بین‌المللی فعالیت داریم و اگر غیر از این عمل كنیم با اعتراض شدید سایر كشورهای عضو روبرو خواهیم شد.
اینكه گفته شده ما در امور داخلی دخالت می كنیم، را شدیداً تكذیب می كنم و این قبیل حرف ها، بهانه بیش نیست اما ما حق داریم از فدراسیون ایران بخواهیم در چهارچوب‌های بین‌المللی كه برای ورزش باستانی تعریف شده، فعالیت كند، همانگونه كه وقتی شما عضو فدراسیون بین‌المللی فوتبال می‌شوید، باید از قوانین این فدراسیون تبعیت كنید و انگلیس نمی‌تواند بگوید چون این رشته ابتداً برای ما بوده، پس با یك قوانین دیگر بازی می كنیم. ما مرشد و مربیان را براساس اول آموزشی تعریف شده در فدراسیون بین المللی انتخاب كرده، ولی اعزام‌ها را با فدراسیون ایران هماهنگ می كنیم.
وی همچنین یك تكذبیه دیگر انجام داد و در خصوص ادعای رئیس فدراسیون ایران كه “مسئولان فدراسیون بین المللی زورخانه ای به سازمان تربیت بدنی نیز پاسخگو نیستند ، آمار غیر واقع می دهند و به جای صادر کردن این ورزش ، آن را به جاپای سیاسی و اجتماعی تبدیل کرده اند”، گفت: این حرف‌ها را به شدت تكذیب می كنم. همانگونه كه قبلاً ذكر كردمف ما گزارشتمان را به مسئولین عالیرتبه ورزش ارائه كرده‌ایم و این تشكیلات نیز ورزشی است، نه سیاسی و نباید برای یك سری مقاصد، همه چیز را به همه چیز ربط دهیم.
این رفتار خلاف منش پهلوانی است
رئیس سابق آكادمی ملی المپیك در مورد اظهارات رئیس فدراسیون ایران كه عنوان كرده “در کشورمان (ایران) انتخابات فدراسیون بین المللی برگزار شد اما به ما اطلاع ندادند که این خلاف است، اینچنینی پاسخ داد: اولاً برای شركت در مجمع آسیایی كه در تهران برگزار شد، ایشان دعوت شده بودند كه دبیر وقتشان آمدند اما خودش غیبت كردند كه در صورت حضور می‌توانستند برای هر پستی كاندیدا شوند و ما هم با توجه به میزبانی این نشست توانستیم، كرسی مسئول توسعه این رشته را در آسیا برای ایشان حفظ كنیم كه اگر قصد خدمت باشد، مسئولیت توسعه ورزش باستانی بهتر فرصت برای خدمت‌رسانی به این رشته است و در غیراین صورت، این پست كم ارزش جلوه داده می‌شود.
امیر حسینی در پاسخ به این گفته های صفارزاده “اینکه به کشورهایی مانند افغانستان و تاجیکستان عنوان رییس و نایب رییس آسیا داده شده است، توهینی به ما است زیرا این ورزش از آن ایران است.” تصریح نمود: با كمال احترام باید بگویم این نوع رفتار و نگرش تحقیرآمیز به سایر كشورها، كاملاً برخلاف اصول پهلوانی است كه دیگر كشورها و ملل را كوچك بشماریم. ضمن آنكه در یك فدراسیون بین‌المللی همچون باستانی هیچ‌گاه تمامی كرسی‌ها كلیدی در اختیار یك كشور نیست، چرا كه در این صورت انگیزه‌ای برای مسئولین سایر كشورها باقی نمی ماند كه در جهت توسعه این رشته گام بردارند و دیگر مشاركت عدلانه معنایی پیدا نمی‌كند.
هنوز هم برای ایشان فرصت كافی وجود دارد كه گفتمانشان را تغییر دهند، با روابط بین‌املل آشنایی پیدا كنند و با شكروهای عضور ارتباط برقرار كنند تا بتوانند رای بیاورند و صاحب كرسی شوند.
مگر سوئیس می تواند قوانین كشتی را تغییر دهد؟!
امیرحسینی در رابطه با این گفته فدراسیون ایران مبنی بر اینكه “بسیاری از آیین نامه‌ها، قوانین و مقررات ورزش باستانی و كشتی پهلوانی بدون توجه به نظرات كارشناسی فدراسیون ملی، تدوین و در دنیا نشر می‌یابد در حالی كه باید مبانی فنی این ورزش طبق نظرات فنی فدراسیون ملی (به عنوان كشور مبداء) تنظیم شود.” گفت: تمامی مقررات فدراسیون بین المللی ورزشهای زورخانهای با استفاده از تجارب چندین ده ساله كارشناسان فدراسیون ملی تصویب شدهكه هم اكنون نیز با فدراسیون ایران همكاری دارند و این ادعا از پایه بی‌اساس است.
وی ادامه داد: مقررات كنونی توسط نخبگانی همچون مرحوم پرفسور امیر حمیدی و دیگر نخبگان و كارشناسان ورزش باستانی كشور تنظیم شده و پس از چندین جلسه بحث و بررسی آن در آكادمی ملی المپیك مورد تصویب قرار گرفته و به مرور نیز تكمیل شده است و به همین دلیل نمی توان به یك باره و با سلیقه‌گرایی دست به تغییر آن زد.
رئیس سابق آكادمی ملی المپیك اذعان داشت: در شرایط فعلی اگر قصد تغییر قوانین را داشته باشیم، باید پیشنهاد‌ها در كارگروه‌های تخصصی فدراسیون بین‌المللی مطرح شود و سایر اعضاء فدراسیون بین المللی نیز به آن رای مثبت دهند و اینكه بخواهیم خودمان قوانین را عوض كنیم، برخلاف قوانین و اصول بین‌المللی ورزش است. ضمناً مگر سوئیس كه میزبان فدراسیون بین‌المللی كشتی (FILA) است می تواند قوانین كشتی را تغییر دهد؟!
این موضع‌گیری‌ها حتی بامنطق نیز همراه نیست، چرا كه تدوین قوانین در مرحله ابتدایی قانون‌گذاری با كشور مبداء است و وقتی رشته ای توسعه یافت، سایر كشورها نیز باید در خصوص تغییر قوانین نظر بدهند و به همین خاطر باید از گفته‌های ابهام‌برانگیز پرهیز كرد.
ضمناً تغییر قوانین ملی نیز اعتراضات شدید و گسترده ای را به همراه داشته و منجر به درگیری‌هایی شده كه با روح رشته باستانی ناسازگار و در چندین دهه گذشته بی‌سابقه بوده است كه نمونه آن در مسابقات اخیر كرمان گزارش شده است و بر این مبنا فدراسیون ملی می بایست در عملكرد خود تجدید نظر كند.
با توجه به اینكه در میان تمامی فدراسیون های بین المللی ورزشی، تنها دو فدراسیون با مبداء ایران تشكیل شده كه پیرو منویات مقام معظم رهبری، این مسئله پیگیری شده و چرخ فدراسیون بین‌المللی ورزشهای زورخانهای نیز به عنوان یكی از آن دو نیز در راستای بیانات ایشان به حركت درآمد، مصراً از آقای مهندس علی‌آبادی درخواست می‌كنیم كه این چالش‌ها را پیگیری كرده و با عوامل آن برخورد سریع و شفاف داشته باشند تا به عنوان بازوی توانمندی برای توسعه این ورزش سنتی و ارزشمند كشورمان، تلقی گردند.
http://tabnak.ir/pages/?cid=18874
